Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi
Yazarlar: Gonca KATMAN
Konular:Beşeri Bilimler, Ortak Disiplinler
Anahtar Kelimeler:Euripides,Bakkhalar,Biyopolitika,Agamben,Tragedya
Özet: Giorgio Agamben, biyopolitikayı Antik Yunan’a kadar dayanan tarihsel bir perspektifle inceler ve Foucoult’dan farklı olarak, egemen gücün şiddet ve baskısını meşrulaştırıcı stratejiler geliştiren bir politika olarak ele alır. Otorite sahibinin, insanın biyolojik varoluşunu kendi siyasetine nasıl dahil ettiğini ve bunun yarattığı açmazları, hukuki-siyasal yaşam ile doğal yaşam arasındaki çatışmayı sıkça dile getiren tragedyalarda da görmek mümkündür. Üç büyük tragedya yazarı arasında Euripides hem içerik hem biçim bakımından gerçekçi ve sıra dışı eserler yazması, ılımlılığı öne sürmek yerine tedirgin edici ve eleştirel bir üslup kullanması bakımından çağdaş politik ilişkiler üzerinden okumaya fırsat tanır. Bu çalışma, tragedyalardaki siyasi düşüncenin alanını genişletmek ve biyopolitikanın anakronik veçhelerini görünür kılabilmek amacıyla Antik Yunan tragedyalarında biyopolitikanın yansımalarını araştırır ve Euripides’in Bakkhalar’ında, Agamben’in biyopolitika üzerine tespitlerinin karşılığını bulmaya çalışır. Bakkhalar, tıpkı Sophokles’in Antigone’si gibi, devlet hukukunun çıplak yaşam üzerindeki haksız hakimiyetini ve egemen gücün şiddet mekanizmasını doğa düzeni ile toplumsal düzen arasındaki gerilimli çatışmaya yerleştirir. Böyle bir okumayla Pentheus ve Dionysos, egemen güç ve homo sacer figürünün ve Bios ile Zoe’nin anlamsal karşılığını üstlenirler.