Geriatrik Bilimler Dergisi
Yazarlar: Derya OZDOGRU, Mehmet BALAL, Şebnem BIÇAKCI
Konular:Tıp
DOI:10.47141/geriatrik.1010339
Anahtar Kelimeler:Dizziness,Vertigo,Imbalance,Older adults,Presyncope
Özet: Amaç: Dizziness, uzayda oryantasyon bozukluğu hissini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Halk arasında çok yaygındır ve prevalansı %11-32,5 olarak bilinmektedir. Bu oran ileri yaşla birlikte %60-70'lere kadar çıkmaktadır. Farklı mekanizmalardan kaynaklanan vertigo, dengesizlik, presenkop ve nonspesifik baş dönmesi hissi bu başlığa girer. Bu çalışmanın amacı 65 yaş ve üzeri dizziness şikayeti ile başvuran hastaların klinik özelliklerini belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2014-Ağustos 2016 tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı polikliniğine dizziness nedeniyle başvuran 65 yaş üstü (52 kadın, 48 erkek) 100 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların öyküleri, nörolojik ve nörotolojik muayeneleri, laboratuvar değerleri ve ileri tetkik sonuçları kaydedildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 72,6 yıl (minimum: 65, maksimum: 91) olarak belirlendi. Olgular dört gruba ayrıldı. Alt grup analizinde vertigo grubunda 53 (%51), 21 presenkop (%20,2), 27 dengesizlik (%26), 3 nonspesifik sersemlik hissi (%2,8) hasta bulunmaktadır. Dört hastada birden fazla neden tespit edildi. Sonuç: Baş dönmesi, hastaneye başvurmanın en yaygın nedenlerinden biridir ve özellikle geriatrik popülasyonda yaşam kalitesi üzerinde çok olumsuz bir etkiye sahiptir. Doğru teşhis ve tedavi, hastaların yaşam kalitesini arttırır ve merkezi sinir sistemi hastalıklarının erken tanınmasını sağlar.