Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi

Yazarlar: Melike PÜNDÜK YILMAZ, Besey ÖREN, Pınar TARHAN

Konular:Hemşirelik

DOI:10.38108/ouhcd.894434

Anahtar Kelimeler:Parent,Father,Baby,Attachment

Özet: Amaç: 0-2 yaş bebeği olan ailelerde baba-bebek bağlanması ve bağlanmayı etkileyen faktörleri belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel olarak yapılan çalışma; Ocak ve Haziran 2018 tarihlerinde, İstanbul’daki bir Aile Sağlığı Merkezi’nde yürütüldü. Araştırma 0-2 yaşında bebeği olan 150 baba ile tamamlandı. Veriler; Baba- Bebek Bağlanma Ölçeği ve Baba- Bebek Tanıtım Formu kullanılarak toplandı. Çalışma verileri, tanımlayıcı istatistiksel metodlar, bağımsız örneklem t testi, Tek Yönlü Varyans analizi (ANOVA), Tukey Testi ve Pearson Korelasyon Testi ile yapıldı. Anlamlılık ise p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Olguların yaşları 31.27±4.25, %55.3’ü üniversite/yüksekokul mezunu, %41.3’ü işçi, %55.3’ü 1-5 yıl arası evliydi. Babaların %57.3’ünün ilk çocuğu olup, %43.3’ü Karadeniz bölgesindendi. Bebeklerin yaşlarının ortalaması 12.27±11.54 aydı. Baba bebek bağlanmasında; babanın yaşı, evliliğin süresi, çocuk sayısı, eşi ile ilişkisinin durumu, ücretsiz izin kullanmak istemesi ve yaşadığı bölge etkili faktörler olarak bulunurken(p<0.05); bebeğin yaşı ve cinsiyetinin etkili olmadığı bulundu(p≥0.05). Sonuç: Ege ve İç Anadolu bölgesinden gelen, ileri yaşta baba olan, çocuk sayısı birin üstünde olan, evlilik ilişkisini orta olarak tanımlayan babaların baba-bebek bağlanması kötü etkilenirken, evliliğinin ilk yıllarında, çocuk sayısı az ve çocuğunun bakımı için ücretsiz izin almayı düşünen babaların baba-bebek bağlanması olumlu etkilenmektedir.

---