Ufkun Ötesi Bilim Dergisi
Yazarlar: Berre Sena ARSLANOĞLU, Zehra DEMİRCİ, Aylin ARICI, Gizem Burcu BOLAT
Konular:Beşeri Bilimler, Ortak Disiplinler, Sosyal Çalışma
DOI:10.54961/uobild.1038116
Anahtar Kelimeler:Pandemi,Online Eğitim,Suriyeli Mülteci Öğrenciler,Mülteci Çocuklar
Özet: Amaç: Bu çalışmanın amacı 12-16 yaş aralığındaki İstanbul’da ikamet eden Suriyeli öğrencilerin, pandemi sürecinde yararlanılan uzaktan eğitim modelinde yaşadıkları sorunları belirlemek ve bu süreçte yaşadıkları zorlukları sosyal hizmet perspektifinden değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmada nitel yöntemden yararlanılmıştır. Katılımcılarla derinlemesine görüşmeler yapılmış ve görüşme esnasında yarı yapılandırılmış görüşme formu ile kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan 15 katılımcıdan 11’i uzaktan eğitime erişmekte dolaylı ya da doğrudan zorluk yaşamaktadır. Katılımcıların yalnızca 4’ü uzaktan eğitimde zorlanmadığını bildirmiştir. 11 katılımcı uzaktan eğitime dair; elektronik cihaz eksikliği ya da yetersizliği, evde uzaktan eğitim gören öğrenci sayısının fazlalığı, bazı katılımcıların ekonomik destek amaçlı çeşitli işlerde çalışması, uygulama dilinin anlaşılmaz bulunması, evde düzenli internet erişiminin veya buna uygun altyapının olmayışı gibi sorunlar yaşadığını belirtmiştir. Sonuç: Pandemi öncesi sosyal yaşam ve eğitim alanında halihazırda yabancılık, yalnızlık, adaptasyon güçlükleri gibi sorunlar yaşayan mülteci öğrenciler, uzaktan eğitim sürecinde de ek birçok zorluk ile mücadele etmek durumunda kalmıştır. Bu nedenle katılımcıların büyük bir çoğunluğu yüz yüze eğitimi tercih etmektedir. Bununla birlikte katılımcıların, meslek edinme arzuları ve geleceğe dair umut ve beklentileri yüksektir. Bu sonuç, yaşanılan zorlu süreç dikkate alındığında sosyal hizmet açısından anlamlı ve çarpıcıdır.