The Journal of Mesopotamian Studies
Yazarlar: Mahmoud Abdelnabi Mohamed SHOUSH
Konular:Dil Bilim, Edebiyat
DOI:10.35859/jms.2021.937896
Anahtar Kelimeler:Medrese,Ünlü medreseler,Doğu Medreseleri,Kürt Medreseleri,Medresede Eğitim
Özet: Başlangıçta Fars kökenli Sibeveyhi (ö.796), Rum kökenli İbn Cinnî (ö.1002), Cürcanî (ö.1413) ve Fîruzâbâdi (ö.1414) gibi Arap olmayanlar, Arap dili kurallarını belirlemiş ve bu kuralların kökleşmesine katkıda bulunmuşlardır. Arapça’nın yayılmasında katkısı olan Arap olmayanlardan bir grup ise Türkiye'nin Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki medreselerde eğitim veren Kürt alimlerdir. Bu çalışmamızda Diyarbakır ve Mardin’deki medreselerin ve alimlerin Arapça’nın ilim talep eden öğrencilerin gönüllerinde ve akıllarında yerleşmesi için gösterdikleri çabalardan bir kısmını ele alacağız. Bununla birlikte bu medreselerin tarihine, eğitim-öğretim metoduna, meşhur olanlarına ve önündeki zorluklara değineceğiz.