Ulisa: Uluslararası Çalışmalar Dergisi

Yazarlar: Gözde DEMİREL

Konular:Siyasi Bilimler

Anahtar Kelimeler:Suriye İç Savaşı,Ortadoğu,PKK,PYD,Suriye Kürtleri

Özet: Arap Baharı ile başlayan Ortadoğu’daki ayaklanmalar, bölgedeki mevcut denkleme devlet dışı aktörleri de dahil ederek yapıyı daha da karmaşıklaştırmıştır. Suriye’de, Mart 2011’de başlayan devrime, devlet dışı bir aktör olarak PKK’nın Suriye kolu olan PYD (Demokratik Birlik Partisi)-YPG (Halk Savunma Birliği), bir yıl sonra Kamışlı’da başlayan eylemleriyle dahil olmuştur. Makale, PYD-YPG’nin bölgedeki stratejik, jeopolitik varlığı ve hedeflerinden ziyade, örgütün bölgede yürüttüğü kimlik inşa pratiğini ele almaktadır. PYD-YPG, bölge halkının kimliğini iç savaşın sunduğu kaotik ortamda biçimlendirmiş, Suriye’de Kürt kimliğini tanımlama siyaseti izlemiştir. Terör örgütlerininçok beslendiği ve sömürdüğü unsur olan ‘toplumsal tabanı’ Kuzey Suriye’de kimlik siyaseti üzerinden yaratmaya yönelmiştir. Bu siyaseti yürütmede PYD-YPG’nin elini kuvvetlendiren ana unsur da Suriye’deki iç savaşın ‘vekalet savaşı’ niteliği olmuştur. Bölgede ‘geriden liderlik’ veya ‘doğrudan müdahale’ siyaseti izleyen devletlerin köktendinci terörle mücadelede, seküler terörizmi çare olarak görmeleri, PYD-YPG’yi bu uğurda çeşitli kanallarla desteklemeleri, örgütün toplumsal tabanını genişletmesini ve derinleştirmesini kolaylaştırmıştır. Bu çalışmada belirtilen argümanlar ışığında, Mart 2011’den günümüze değin PYD-YPG’nin ülkede izlediği kimlik siyaseti ve kimlik inşa pratiği, Uluslararası İlişkiler Teorileri’nden Toplumsal İnşacılığın kuramsal perspektifi üzerinden değerlendirilecektir. Bununla birlikte, örgütün kimlik inşa siyaseti, Modern Milliyetçilik Teorisi üzerinden temellendirilecek, kimlik inşasında başvurduğu araçlar ve pratikler belirtilen teorik çerçevede analiz edilecektir.

---