Journal of Molecular Virology and Immunology
Yazarlar: Ramazan GÜMRAL, Fatih ŞAHİNER
Konular:-
DOI:10.46683/jmvi.2020.3
Anahtar Kelimeler:Covid 19,Pandemi,Poliklonal,Rekombinan
Özet: Hastalıktan iyileşmiş kişiler veya aşılanmış donörlerden toplanan konvalesan plazma ve bu plazmaların işlenmesi ile elde edilen immünglobulinler standart tedavilerin dışında, hayatı tehdit eden veya yeni ortaya çıkan ve spesifik tedavi seçenekleri kısıtlı olan enfeksiyonların tedavisinde başvurulan geleneksel uygulamalardır. İmmün tam kan transfüzyonu, konvalesan plazma veya plazma türevli hiperimmünglobulinler enfeksiyonu henüz geçirmekte olan hastalara aktarılarak hastaların enfeksiyona verdiği cevap ve iyileşme süreci desteklenir. Poliklonal antikorlarla pasif bağışıklamayı amaçlayan bu geleneksel yaklaşımlar dışında, rekombinan gen teknolojisi prensibine dayalı yeni tekniklerle üretilen patojene spesifik monoklonal ve poliklonal antikorlar da profilaksi ve tedavi amaçlı yaygın kullanımı olan ve benzer etkiyi hedefleyen yeni alternatiflerdir. Plazma türevli tedavilerin influenza virus, kanamalı ateş virüsleri, SARS-CoV ve MERS-CoV enfeksiyonlarının tedavisinde yararlı olabileceği yapılan araştırmalarla gösterilmiştir. Yakın zamanda yapılan birkaç çalışmada ise konvalesan plazmanın COVID-19 hastalarının tedavisinde yararlı olabileceğine dair kanıtlar sunulmuştur. Spesifik antiviral tedavilerin ve koruyucu bir aşının yokluğu da dikkate alındığında konvalesan plazma veya saflaştırılmış hiperimmünglobulin uygulamaları ülkelere göre değişmek üzere %3 ile %10’u bulan COVID-19 mortalite oranlarını azaltmada kısa sürede müdahale imkanı sunan umut vadeden seçenekler olarak görülmektedir. Standart önlemlere uyulması koşulu ile ulusal ve uluslararası resmi kurum ve kuruluşlar tarafından da desteklenen bu tedavi yaklaşımları pandemi yönetiminde ve stoklanabilir özellikleri ile gelecekteki yeni olası bölgesel epidemiler için erken dönem tedavi seçeneği olarak değerlendirilmektedir. Bu derleme makalede SARS-CoV-2 hastalarında konvalesan plazma ve hiperimmünglobulin kullanımının olası yararlılıkları ve bu tedavi yaklaşımı ile ilişkili olabilecek riskleri ele almak amaçlanmış ve bu konuda yürütülen güncel klinik çalışmaların bir özeti sunulmuştur.