Klinik Psikoloji Dergisi
Yazarlar: Gizem Cesur, Sezin Başbuğ
Konular:-
Anahtar Kelimeler:-
Özet: Bu çalışmanın amacı, ölüme bağlı birinci ya da ikinci dereceden yakın kaybı veya romantik ilişkinin sonlanmasıyla kayıp yaşamış olan üniversite öğrencilerinden oluşan örneklemde, bağlanma temelli zihinsel temsiller ile psikolojik belirti düzeylerinin incelenmesidir. 122 kadın ve 102 erkek katılımcıdan oluşan örneklemin yaş ortalaması 21.31 (SS = 1.9) ve yaş aralığı 18-29 arasındadır. Araştırma kapsamında veri toplamak amacıyla, demografik bilgi formu, Bağlanma Temelli Zihinsel Temsiller Ölçeği (BTZTÖ) ve Kısa Semptom Envanteri (KSE) kullanılmıştır. Tek yönlü varyans analizi (sonucunda ilk olarak, birinci dereceden yakın kaybı yaşayan, ikinci dereceden yakın kaybı yaşayan ve romantik ilişkisi biten katılımcıların bağlanma temelli zihinsel temsillerinin anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. Buna göre, bağlanma temelli zihinsel temsilleri açısından homojen olduğu varsayılan bu gruplar KSE alt boyutlarından aldıkları puan ortalamaları açısından karşılaştırılmıştır. Analiz sonucuna göre birinci dereceden yakınını kaybedenler ile romantik ilişkisi sonlanan grup arasında psikolojik belirtiler açısından anlamlı farklılık olmadığı; ikinci dereceden yakınını kaybedenler ile romantik ilişkisi biten grup arasında ise anlamlı farklılıklar olduğu bulunmuştur. Yürütülen regresyon analizi neticesinde ise romantik ilişkisi sonlanan grubun KSE toplam puanı üzerinde olumsuz baba ve olumsuz kendilik alt boyutlarının pozitif yordayıcı gücü olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, romantik ilişkinin sonlanmasının beliren yetişkinlik döneminde oldukça önemli bir kayıp olduğu ve kayıp yaşantısı olan genç yetişkinler için güvensiz bağlanmanın temsilleri olan olumsuz kendilik ve olumsuz baba algısının psikolojik belirtiler açısından risk faktörü olabileceği görülmüştür.