Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Yazarlar: Nurhan ŞAKAR
Konular:Sosyal Bilimler, Disiplinler Arası
Anahtar Kelimeler:Uzaktan öğretim,Üniversite ve yüksekokullar,Yönetim
Özet: Geçtiğimiz 20 yıl içinde iletişim teknolojisi (uydu, video konferans, fiber optik; video, CD-ROM vd.) alanında yaşanan olağan üstü gelişmeler artan eğitim ve öğretim ihtiyacı karşısında uzmanları yeni eğitim modelleri arayışına yöneltmiştir. Bu arayışlar sonucu ortaya çıkan uzaktan öğretim sistemi, günümüzde gelişmiş pek çok ülkede (ABD, İngiltere, Kanada, Japonya vd.) olduğu gibi, gelişmekte olan (Türkiye, İsrail, Moldova vd.) ülkelerde de alternatif bir eğitim sistemi haline gelmiştir. Özellikle günümüzde yükseköğretimde çok fazla uygulama alanı bulan uzaktan öğretim sistemini uygulayan pek çok kurumun olduğunu görüyoruz. Ancak söz konusu kurumların örgütlenme yapılarında farklılıklar vardır. Buna göre karşımıza üç tip temel örgütlenme yapısı çıkmaktadır. Bunlar; 1. salt uzaktan öğretim üniversitesi olarak yapılanma 2. geleneksel üniversiteler içinde (karma bir şekilde) yapılanma ve 3. konsorsiyumlardır.