Cedrus

Yazarlar: Cemil ÇELİK

Konular:-

DOI:10.13113/CEDRUS.201406473

Anahtar Kelimeler:Kıbrıs ,Osmanlı Yönetimi ,Kıtlık ,Kuraklık ,Sosyal Devlet ,Hububa

Özet: Kıtlık, ihtiyaçlara yetmeyecek seviyede azlık veya yiye­cek maddelerinde görülen darlıktır. Dünyanın farklı bölgele­rinde kuraklık, yağış düzensizliği, salgın hasta­lıklar, savaşlar, isyanlar vb. sebeplerle kıtlıklar yaşanmıştır. Kıbrıs’ta tarihsel süreç içerisinde birçok defa kıtlığa maruz kalmıştır. İncelenen dönemde yaşanan kıtlık hadisesi kuraklık ve yağış düzensizli­ğine bağlı olarak meydana gelmiştir. 1869 yılında yağış mik­tarı önceki yıla göre 1/3’e kadar düşmüş ve adada büyük bir kuraklık yaşanmıştır. 1869’da başlayan kuraklığa bağlı kıt­lık meydana gelmiş; insanlar, ev eşyalarını, çiftlik hayvanla­rını satmış, hatta bitki kökle­rini yiyerek hayatta kalmaya ça­lışmışlardır. Adada kıtlık yüzünden yer yer karışıklıklar çıkmış, hırsızlık olayla­rında ve hastalıklarda artış görülmüş­tür. Fiyatlarda artış yaşanmış, ahali tefecilere yüksek faiz oranlarıyla borçlanmıştır. Köylülerin mahsullerine, evlerine ve hayvanlarına el konulmuştur. Osmanlı Devleti ise sos­yal devlet anlayışının gereği olarak kısa, orta ve uzun vadeli çözüm yolları üretmiştir. Adaya değişik bölgelerden hububat ve saman ithali yapılmış, ahaliye yardım için kampanya düzenlenmiş, para yardımı yapılmış, vergi ertelemesine gi­dilmiş ve hububattan vergi alınmayarak fiyatların yüksel­me­si engellenmeye çalışılmıştır. Çiftçileri tefecilerin elinden kur­tarmak için çeşitli çözüm yolları üretilmiştir. Ayrıca fakir halka bedava ekmek ve tohum dağıtımı yapılmıştır. Daha sonraki dönemlerde Osmanlı Devleti’nin bu uygulama­ları İngiliz yöneticilere örnek olarak gösterilmiş­tir.

---