Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Yenidoğan Dergisi
Yazarlar: M. Arif AKŞİT, Zeki ERMİŞ, Erdal ÇAM
Konular:-
Anahtar Kelimeler:Bakma ile görme kavramları,Bakma,Görme
Özet: Amaç: Sorun, kusur ve engelli olan bireyler açısından olaya bakıldığında tanı konulması ve tedavi verilmesi ile Tıbbi Deontoloji Nizamnamesinde belirtildiği üzere “insan sağlığına, hayatına ve şahsiyetine ihtimam ve hürmet göstermektir” ve “vicdanî ve meslekî kanaatına göre hareket eder” yaklaşımı yapılması değil, sadece bir obje olarak yaklaşılmış olmaktadır. Amaç, açık, net ve gören, algılayan bir gözü ile aklını işletmesi ile gönlü ile bütünleştirmesi gerektiğini fark etmektir. Dayanaklar/Kaynaklar: Tıbbi Deontoloji Nizamnamesi ile tanı koyma ile alakalı literatür sorgulaması yapılarak, bakma ve görme kavramı üzerinde durulmaktadır. Giriş: Miyop isem, gözlük alarak görmemi düzletebilirim algısı, insanlık boyutu, tıbbi yaklaşım boyutu olmamaktadır. Okumak, algılamak ve farkındalık boyutu ile gören olmak gerekir. Genel Yaklaşım; Tanı yanında ayırıcı tanı, dikkat edilecekler, özen ile inceleme, tetkikler ile tanının desteklenmesi veya dışlanması, hücresel ve moleküler düzeyde irdelemek, tüm bu yaklaşımlarda bireyi, insanı haklarını ve insanlık boyutu ile tıbbi etik ilkeleri, belirli standart tanımlamalar ile ortak iletişim ve ilişkinin sağlanması gibi hususlar öne çıkmaktadır. İnsanın varlığı bir değer olarak öne çıkmakta ve bu değer sadece bakma değil, net, açık görme ve algılama ile insanlık boyutuna kazandırılmalıdır. Yaklaşım: Bireyler öncelikle baktıklarını net, açık ve algılayabilecek şekilde, gerçek olarak bakabilmelidirler, daha sonra görmek ve algılamak boyutu gündeme gelmelidir. Sonuç: Sorun, kusur ve engelli olan bireyler açısından görebilmeleri için öncelikle bakabilmeleri sağlanmalıdır, bu hem somut ve hem soyut kavramlar içinde geçerlidir. Yorum: Miyop uzağa bakamayanlara denilir ama, gerçekte göremeyenlere ise insanlık boyutundan yoksun denilmesiazından doğrudur.