Geriatrik Bilimler Dergisi
Yazarlar: Beril KADIOĞLU, Turgay ÇELİK
Konular:-
Anahtar Kelimeler:İnsülin Rezistansı,Alzheimer HastalığI
Özet: Klinik, biyokimyasal ve görüntüleme araştırmaları, Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM)’de yüksek glikoz düzeylerinin, Alzheimer Hastalığı’ndaki (AH) bilişsel işlev bozukluğuyla ilişkili olabileceğini göstermiştir. İki hastalık arasında obezite, dislipidemi, insülin direnci ve sedanter yaşam alışkanlıkları ortak risk ve etiyolojik faktörler olarak tanımlanmıştır. Bu durumda, yaşam tarzı değişiklikleri ve farmakolojik ajanların kullanılması ile bu iki hastalığın ilerlemesi önlenebilir veya geciktirilebilir. T2DM tedavisinde kullanılan başta İnsülin, Metformin, Peroksizom Proliferatör-Aktive Reseptörler (PPAR) agonistleri, Glukagon Benzeri Peptid-1 Reseptör agonistleri ve Dipeptidil Peptidaz-4 inhibitörleri gibi farmakolojik ajanların, AH’de ortaya çıkan bilişsel bozukluklar üzerine koruyucu etkiler gösterdikleri gözlenmiştir.