Anatolian Journal of Emergency Medicine
Yazarlar: Ahmet ÇİFÇİ, Vahide Aslıhan DURAK, Şahn ASLAN
Konular:Tıp
Anahtar Kelimeler:Acil servis,Eksitus,Travma
Özet: Amaç: Travma dünyanın gelişmekte olan ülkelerinde halenönde gelen ölüm nedenlerinden biridir. Genellikle genç yaş grubundaki insanları etkilenmekte ve ciddi işgücü kaybına da neden olmaktadır. Çalışmamızın amacı, 2011-2018 tarihleri arasında üniversitemiz acil servisine travma nedeniyle başvuran ve eksitus kabul edilen hastaların başvuru özelliklerine ek olarak mortaliteye etkili faktörleri saptamak ve ülkemiz travma verilerine katkıda bulunmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamız 01.01.2011 ile 01.12.2018 tarihleri arasında bir Üniversite Hastanesi Acil Servisine travma sebebi ile başvurup sonrasında eksitus kabul edilen 18 yaş ve üzeri olguların retrospektif olarak değerlendirilmesi ile gerçekleştirilmiştir. Hastaların yaş, cinsiyet, travma tipi, hastaneye başvuru tarihleri (gün, ay, yıl, saat), başvuru şekli, ulaşım şekli, kan basıncı(sistolik-diastolik), nabız, Glasgow Koma Skoru, yaralanma bölgesi, yaralanma tipi, kan alkol düzeyi, sağ kalım süresi, ölüm yeri kayıt altına alınmıştır. Bulgular: Travma oluş şekline göresık olarak araç içi trafik kazası (%33,5),az ise suda boğulma (%0,6) meydana gelmiştir. Hasta başvuruların aylara göre dağılımı bakıldığında;çok hasta başvurusu Eylül ayında (%13,4),az hasta başvurusu ise Aralık ayında (%5,8) olmuştur. Hastaların %18,9’u acil serviste, %74,6’sı yoğun bakımda ve %6,5’i diğer (ameliyathane, servis) yerlerde eksitus olarak kabul edilmiştir. Başvuru şekilleri arasında hastaların sağ kalım süreleri bakımından anlamlı fark olup sevkli hastaların sağ kalım süresi diğerlerine göre anlamlı olarak yüksek saptanmıştır. Sonuç: Multitravmalı ve multidisipliner yaklaşım gerektiren hastaların acil serviste kalış süresi uzadıkça morbitite ve mortalite oranları da uzayan bu sürelerle birlikte artmaktadır. Ülkemizin sağlık hizmetleri politikalarına uygun koordineli çalışan travma takımları ve merkezleri oluşturularak bu sürelerin kısaltılabileceği öngörülmektedir. Böylece travmaya bağlı morbidite oranı azaltılırken hastaların sağ kalım oranının arttırılması hedeflenmektedir.