Journal of Analytic Divinity

Yazarlar: Muhammed Ahmet KURUM

Konular:Din Bilimi

DOI:10.46595/jad.859770

Anahtar Kelimeler:Din Sosyolojisi,Sosyal Kontrol,Sıla-i Rahim,Kur'an,Toplum

Özet: İnsanlar yapılarının bir gereği olarak davranışları noktasında oldukça aktif ve esnek bir hareket alanına sahiptir. Bu alan, olumlu nitelikteki davranışları bünyesinde barındıracağı gibi, suç ve sapma eğilimi gösteren olumsuz davranışları da kapsayabilir. Toplumsal sistem içerisinde meydana gelen söz konusu sapma eğilimleri, soyut ve somut düzlemde formüle edilen sosyal kontrol mekanizmalarıyla önlenmektedir. Sosyal kontrolün olmadığı bir toplum düşünülemez. Her toplumda davranışları yönlendiren normlar mevcuttur. Bu mekanizmalar toplumsal değer yargılarının korunarak veya düzeltmeye tabi tutularak, ayrıntılı ve sistemli olarak işlendiği bir toplum dokusu oluşturur. Aynı zamanda sosyal kontrol, toplumların sosyal yaşantılarının, karşılıklı ilişkilerinin, tavır ve tutumlarının yıkıcı etkilerinin sorgulanmasını ve düzeltilmesini gerektiren bir olgudur. Özellikle çağımızda, geleneksel toplumların aksine insanların tavır ve tutumlarında karşılıklı ilişki dengelerinin sınırlı bir nitelik gösterdiği görülmektedir. Kur’an’ın insan ilişkilerine bakışı ise 21. yüzyılın mevcut anlayışından farklılık göstermektedir. Bu nedenle çalışmada Kur’an’da toplumsal hayatı düzenleyen kontrol mekanizmaları ile sıla-i rahim arasındaki ilişki ortaya konulacaktır. Çalışmanın amacı ise Kur’an’da sosyal bir olgu olarak sıla-i rahimi, sosyal kontrolün boyutları olan olumlu kontrol – olumsuz kontrol başlıkları içerisinde ele almaktır. Çalışmada nitel yönteme bağlı olarak tarihsel dokümantasyon tekniği kullanılmıştır. Çalışmada genel olarak, ilişkilerin devamlılığını sağlama noktasında Kur’an’ın sıla-i rahime kazandırmış olduğu işlerlik aracılığıyla edinilen olumlu eğilimlerin, dinin bütünleştirici rolü çerçevesinde toplumsal bir düzen ve istikrar sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.

---